ประวัติความเป็นมาของเครื่องปั้นดินเผา
เครื่องปั้นดินเผานั้นเกิดจากความจำเป็นและความต้องการของมนุษย์ที่เกิดขึ้นในสมัยแรก
ๆ คงทำเพื่อเป็นภาชนะใส่อาหาร น้ำ และสิ่งก่อสร้างมาก่อน
ต่อมาเมื่อมีความเจริญขึ้นก็ได้พัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีคุณภาพดีขึ้น
เครื่องปั้นดินเผาในสมัยแรก อยู่ในราว 1500BC ก่อนคริสตกาล
จากการศึกษาพบหลักฐานผลิตภัณฑ์ประเภทอิฐ เป็นครั้งแรกในประเทศบาบีโลเนีย เอสซีเรีย
อิยิปต์ และประเทศแถบอาเซียน
ผลิตภัณฑ์ทางเครื่องปั้นดินเผาที่นำมาใช้ในการก่อสร้าง เรียกกันว่า “เทอราคอตต้า (Tera-cotta)” มีลักษณะเนื้อหยาบ มีความแข็งแกร่งพอสมควร ในขณะเดียวกันทางอียิปต์ได้ค้นพบการทำแก้ว
โดยบังเอิญเป็นครั้งแรกด้วย ในสมัยของราชวงศ์ฮั่นตอนปลายนั้นปรากฏว่ามีการเคลือบเกิดขึ้น
ชนิดเคลือบตะกั่ว เคลือบด่าง ในระยะต่อมาสมัยราชวงศ์ถัง ได้มีการทำเคลือบสีได้หลาย
ๆ สี ในสมัยซ้อง สมัยย่วน และมิง ได้มีการทำเคลือบแบบกังใสเกิดขึ้น
ซึ่งหมายถึงเคลือบปอร์สเลนที่เผาอุณหภูมิสูง
ต่อมาพบการทำเคลือบสีแดงเป็นครั้งแรกแห่งเดียวในโลก
ผลิตภัณฑ์ที่จัดว่าชั้นเยี่ยมของโลก เรียกว่า “การทำผลิตภัณฑ์ชนิดปอร์สเลน” และสีที่ค้นพบมีชื่อเสียงในสมัยนั้น คือ สีแดง
สีน้ำเงิน และสีเขียว ในสมัยราชวงศ์มิงได้ค้นพบวิธี เคลือบแบบโลหะอีก
ชาวยุโรปได้พยายามทำปอร์สเลนเลียนแบบจีน
ซึ่งใช้ดินแดง จึงไม่ประสบความสำเร็จ ขณะนั้นชาวยุโรปยังไม่รู้จักดินเกาสิน
แต่โชคดีของชาวอังกฤษได้มีการค้นพบแหล่งดินขาวและได้ตั้งชื่อดินนี้ว่า China stone หรือ China clay โดยนำมาผสมกับหินพันม้า หินแก้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น